De mensen van het Versnellingsplan: Anne Venema

Wat voor student was je vroeger?

Na de havo ben ik begonnen op het hbo met de studie toerisme. Ik wilde kijken of het bij me paste. Ik wist: past het niet, dan zorg ik dat ik mijn propedeuse haal en dan kan ik eventueel naar de universiteit. Ik heb dat jaar hard gewerkt en mijn propedeuse gehaald. Toerisme bleek me inderdaad niet te liggen, dus ik ben overgestapt naar de Universiteit Leiden voor de studie Talen en culturen van Latijns-Amerika gaan studeren. Omdat ik een jaar in Brazilië had gewoond dacht ik: dit is het helemaal, dit past bij mij.

Dat eerste jaar heb ik enorm genoten van het studentenleven. Ik ben lid geworden van Studentenvereniging SSR en ben opgegaan in het Leidse studentenleven. Als snel was duidelijk dat ook deze studie niet bij me paste en ik mijn BSA niet zou halen. Uiteindelijk heb ik dat jaar gebruik om uit te zoeken wat dan wél bij me paste. Zo ben ik bij pedagogische wetenschappen terecht gekomen, omdat ik met kinderen wilde werken.

Toen ik begon met pedagogische wetenschappen, was dat het eerste jaar dat ik echt ging studeren. En dat was pittig. Ik heb echt moeten leren studeren. Het eerste paper dat ik terugkreeg was helemaal rood van de correcties. Ik dacht nog: ik kan dit helemaal niet, ik weet niet hoe ik dit moet doen. Gelukkig lukte het me wel en haalde ik na een aantal herkansingen in de zomer toch mijn BSA en propedeuse! Ik werk nu op een hogeschool en ik zie dat hier gelukkig meer aandacht is voor het leren studeren.

Na een jaar koos ik de richting Onderwijskunde. Na mijn bachelor heb ik de master Opleidingskunde, gericht op leren en ontwikkelen in organisaties, gedaan. Ik was geen topstudent qua cijfers, maar wel qua inzet. Ik heb mijn studie altijd heel serieus genomen en bewust de serieuzere studiegenoten opgezocht voor samenwerking.

Waarom werk je in het onderwijs?

Uiteindelijk is het eigenlijk heel logisch. Ook mijn loopbaan begon een beetje roerig. Ik ben in 2007 afgestudeerd en in 2008 begon de economische crisis. Ik heb bij een aantal bedrijven gewerkt in tijdelijke contracten. Elke baan heeft me wel dichterbij mijn ‘droombaan’ gebracht. Na ruim een jaar op de afdeling opleidingen van Heineken ben ik via de Politieacademie, een kenniscentrum in het mbo en een onderwijskundig adviesbureau, bij De Haagse Hogeschool terecht gekomen. En daar werk ik al vijf jaar met veel plezier.

Bij De Haagse Hogeschool ben ik begonnen als adviseur Learning and development. Dat kwam omdat ik na mijn master erg gericht was op leren en ontwikkelen in organisaties. Ik was dus in eerste instantie bezig met de medewerkers van de hogeschool. In deze rol zag ik veel docenten die met het ontwerp van onderwijs bezig waren, en daar werd ik erg door getrokken. Als je met een docent werkt aan het curriculum, ben je eigenlijk ook bezig met deskundigheidsbevordering en de manier waarop die goed onderwijs ontwikkelt. Dus toen we door een reorganisatie gingen, heb ik besloten om dichter bij het onderwijs te gaan werken. Ik werk nu dus alweer 2,5 jaar als onderwijsadviseur.

Het leukst vind ik om met een docent of docententeam te werken aan goed onderwijs, zowel op beleidsniveau als op het niveau van leeractiviteiten en daarbij de vraag te beantwoorden: Op welke manier kunnen we studenten activeren en onderwijs ontwerpen dat aansluit bij de leervraag van de student?

Hoe ben je bij het Versnellingsplan terechtgekomen?

Mijn aandachtsgebieden zijn blended learning, curriculumontwikkeling en flexibilisering. Daarbij buig ik me onder andere over vragen als: hoe kan ICT flexibel onderwijs ondersteunen? Bij terugkeer van mijn zwangerschapsverlof ben ik vanuit De Haagse Hogeschool gevraagd of ik het leuk zou vinden deel te nemen aan deze zone binnen het Versnellingsplan. Daar heb ik natuurlijk ja op gezegd, en ik begin nu te ontdekken wat dat allemaal betekent. Ik hou me momenteel bezig met vragen als: Hoe kan ik dat binnen De Haagse Hogeschool implementeren? Wie heb ik daarvoor nodig en wie moet ik waarvoor benaderen?

Ik vind het heel interessant om te zien wat er allemaal gebeurt. Het is heel goed dat we als instellingen de krachten bundelen. In deze samenwerking kunnen we elkaar uitdagen zo concreet mogelijk te worden en echt producten te ontwikkelen die in de instellingen gebruikt gaan worden.