De mensen van het Versnellingsplan: Iris Huis in 't Veld

Wat voor student was je vroeger?

Er is een verschil tussen de Iris tijdens haar Bachelor Communicatiewetenschappen, en de Iris tijdens haar Master Philosophy of Science, Technology and Society. Tijdens mijn bachelor heb ik genoten van het studentenleven: ik was lid van een studentenvereniging, een jaarclub én twee disputen. Ik werkte daarnaast ook nog in de lokale studentenkroeg. Na mijn bachelor begon ik mijn master en toen dacht ik: hier moet ik hard aan werken. Toen ben ik in volle ‘nerd modus’ aan de slag gegaan.

Ik heb dus echt twee uithoeken van het studentenleven geleefd en beleefd. Dat die omslag in mijn master kwam, komt omdat ik het heel interessant vond. Tijdens mijn bachelor ging het uiteraard over de wetenschappelijke kant van communicatieonderzoek, maar ik zat ik al erg met mijn hoofd in de toekomst. Denk aan: neuromarketing, analytics, eye tracking enzovoorts. Ik vroeg me af waarom we daar niet mee bezig waren. Ik was juist geïnteresseerd in de innovatiekant. Zo ben ik bij de master terecht gekomen. Daar leerden we op een kritische manier reflecteren op de rol van technologie in de samenleving. Dat kon ik echt mijn ei kwijt en dat vond ik veel interessanter dan de hele dag in de kroeg hangen.

Communicatie paste wel heel goed bij me hoor. Ik vind het communiceren heel erg leuk, maar ik wilde graag meer maatschappelijke betrokkenheid. Bij filosofie kon ik op mijn manier communiceren over complexe technologische innovatie en de invloed daarvan op de samenleving. Ik heb de communicatiewetenschappen dus niet helemaal achter me gelaten.

Mijn materscriptie heb ik uiteindelijke in Barcelona geschreven bij een ethisch adviesbureau. Daar ben ik terecht gekomen nadat ik de directrice had geïnterviewd voor mijn stage bij het 4TU.Centre for Ethics and Technology. Wij raakten aan de praat over technologie in het onderwijs, waarop zij zei: kom dat onderzoek maar bij mij doen. Ik ben toen een jaar in Barcelona aan de slag geweest voor dat bureau. Ik werkte daarin ook in veel Europese onderzoeksprojecten. De samenwerking over de grenzen heen en verscheidenheid aan onderwerpen waar ik aan heb gewerkt was erg leuk en leerzaam.

Waarom werk je in het onderwijs?

Mijn scriptie ging over gepersonaliseerd leren, en de ethische en onderwijskundige implicaties daarvan. Op die manier ben ik me steeds meer gaan specialiseren op ethiek in innovatie en zo ben ik ook in de Europese onderzoeksprojecten terecht gekomen. Daarna heb ik een zijstap gemaakt naar juridisch privacy advies. Om een goede ethicus te zijn wilde ik de kant van de wetgeving leren kennen. Dat was heel interessant maar het onderwijs en de innovatie bleven trekken. Zo ben ik bij SURF terecht gekomen, omdat ik wilde werken aan innovatie.

Ik vind het onderwijs zo leuk omdat studenten een groep zijn waar we goed over moeten nadenken. Het is belangrijk dat we de rechten en vrijheden van studenten beschermen. Vraagstukken daaromtrent trekken me, en er is veel ruimte voor in onderwijs om te praten over publieke waarden. Mijn interesse komt deels doordat ik me nog wel verbonden voel met student-zijn. Vanuit de ethiek (dat was mijn specialisatie in mijn master) leer je te redeneer vanuit ‘de betrokkene’, dus vanuit de mensen waar het over gaat. Ik merk dat ik het heel interessant vind om vanuit het perspectief van studenten te bedenken wat we kunnen maken of verbeteren waar zij wat aan hebben.

Het is erg leuk om bij SURF te werken. Ik vind het leuk om op een landelijk plek te zitten waarbij ik in aanraking kom met verschillende HO-instellingen. Utrecht is een centrale plek waar mensen samenkomen en dat vind ik helemaal mooi. Door mijn rol als community manager zit ik ook veel aan de kant van de instellingen, wat men daar wil en hoe we daar als SURF aan kunnen bijdragen in termen van innovatie.

Hoe ben je bij het Versnellingsplan terecht gekomen?

Als community manager bij SURF heb ik veel contact met instellingen als het gaat over learning analytics. De match met de zone Studiedata was van daaruit makkelijk gevonden. Ik vind het heel leuk, het verbinderschap en het Versnellingsplan. Ik moest in het begin wennen de structuur van het project, de mensen die eraan meewerken en de onderwerpen waar we ons op richten. Dat komt omdat het zo’n uniek project is. Met aanvoerder Theo werk ik heel erg prettig samen. We zijn allebei erg ambitieus en hebben veel creatieve ideeën. Dat maakt het heel leuk om je hiervoor in te zetten. Op het moment zijn we bezig met de plannen voor 2020. Ik krijg daarvan echt zin in het opstarten van de projecten die we bedenken.

Wat ik prettig vind aan het Versnellingsplan, is dat we proberen te voorkomen dat we een grote papieren tijger worden waar je door 100 hoepels moet springen voordat je een project kunt starten. Ik denk dat de grote kracht van het Versnellingsplan is dat er veel mensen vanuit verschillende hoeken kijken naar uitdagingen en problemen. De manier van werken is snel starten en experimenteren. Er wordt vaak gezegd: falen mag best. Er zit veel energie in het project. Dat merk je aan de mensen en hoe de samenwerking worden opgezocht met ander zones. Hopelijk krijgt dat nog meer vorm de komende jaren.