De mensen van het Versnellingsplan: Jet de Ranitz

Elke week stellen we een ander Versnellingsplanlid aan je voor. Deze week: Jet de Ranitz, CEO van SURF en lid van de stuurgroep van het Versnellingsplan. 

Wat voor student was je vroeger?

Ik heb een bruisend studentenleven gehad en tegelijkertijd was ik een brave student. Braaf in de zin dat ik altijd naar college ging en mijn huiswerk maakte. Ik wist namelijk dat als ik dat maar goed genoeg deed, ik de tentamens ook wel haalde. Het was een soort “9-tot-5” motto: als je de uren maakt, kom je er wel doorheen. Door het zo aan te pakken, kon ik ’s avonds volledig losgaan op mijn studentenvereniging!

En dat had ik wel nodig, want ik vond mijn studie niet leuk. Ik studeerde Frans aan de Universiteit Leiden, en heb dat uiteindelijk puur op doorzettingsvermogen gehaald. Ik baalde van mijn studie, maar iedereen bleef maar zeggen: “Straks krijg je keuzevakken, dan wordt het leuk.” Nou, leuk ben ik het nooit gaan vinden. Halverwege heb ik zelfs nog even overwogen om te stoppen. Maar ik had er toen 2,5 jaar op zitten, en van studie wisselen betekende weer van voor af aan beginnen. Dat zag ik niet zitten, dus ik heb tegen mezelf gezegd: doorbijten, papiertje halen en wegwezen. Uiteindelijk heb ik het er niet slecht vanaf gebracht en ben ik ‘met genoegen’ afgestudeerd.

Ik had het een zegen gevonden als er in mijn tijd studiekeuzechecks en proefstuderen waren geweest! Ik ben namelijk Frans gaan studeren omdat ik was uitgeloot voor Bedrijfskunde. “Ik moet toch wat” is echt de slechtst mogelijke motivator om een studie te kiezen.

Waarom werk je in het onderwijs?

Ik ben niet van huis uit een onderwijsmens. Na mijn studie ben ik aanvankelijk in de commerciële sector gaan werken, voornamelijk in MKB-bedrijven. Daar werkte ik met onderzoekers van de Research and Development-afdelingen, die vaak samenwerkten met onderzoekers van universiteiten. Dat vond ik interessant. Ik ben toen als directeur van een onderzoeksschool van de Universiteit van Tilburg gaan werken. Het mooie daar vond ik dat onderwijs en onderzoek bij elkaar kwamen. Daarna ben ik de kunsten in gerold via Nederlands Dans Theater naar de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten. Daar kon ik bestuurder worden, dat was een mooie kans.

De rode draad in mijn carrière is niet onderwijs, maar het werken met professionals en kennisontwikkeling. Professionals zijn het hoogste goed van een organisatie, en ik probeer in mijn werk hun dromen te helpen realiseren. Of het nu gaat om economische modellen, een choreografie of natuurkundige formules, ik wil horen wat er in de hoofden van deze vaak bevlogen professionals zit, en waar ze naartoe willen. Vaak zit er namelijk iets grensverleggends in: ze willen meer, beter, verder. Ik vind hun gedrevenheid en passie inspirerend. Of het dan om tuinbouw, verpleegkunde of sterrenkunde gaat, is mij om het even.

Daarnaast gaat het onderwijs wat mij betreft over het overbrengen van enthousiasme en kennis op een nieuwe generatie. Je bent verantwoordelijk voor het doorgeven van tradities en best practices, en tegelijkertijd mag en moet je de vakpraktijk bevragen, ter discussie stellen en je afvragen of dingen niet beter kunnen of anders moeten. Dáár een rol in spelen, dat vind ik leuk.

Hoe ben je bij het Versnellingsplan terecht gekomen?

Ik heb de afgelopen anderhalf jaar in het Koersteam gezeten, maar Inholland was al eerder betrokken in de EdTech zone. Elke instelling werd gevraagd om mee te doen aan het Versnellingsplan. We hadden een goede samenwerking met SURF en we vonden het belangrijk bij te dragen. Dit plan is cruciaal om het hoger onderwijs in Nederland naar het volgende niveau te tillen. We wilden er nauw bij betrokken zijn. Toen de mogelijkheid werd geboden om lid te worden van het Koersteam, en daarmee ook als bestuurder bij te dragen en uit te wisselen met andere bestuurders, vond ik dat heel fijn en ben ik ingestapt. Onder leiding van Elisabeth (Minnemann, red.) en Theo (Bastiaens, red.) is het gelukt om van het Koersteam een club te maken die inspiratie vindt bij elkaar.

We zijn begonnen met bedenken wat nodig is en wat we als bestuurders (mede) kunnen doen om dit Versnellingsplan tot een succes te maken. De zones komen nu in de fase waar we toewerken naar concrete producten. De zone Studiedata werkt een model uit met richtlijnen rondom het gebruik van data in het hoger onderwijs. Een ander team bedenkt plannen voor de digitale ondersteuning van Leven Lang Ontwikkelen (LLO); dat moet passen bij de inhoudelijke keuzes die instellingen willen maken. Straks liggen er concrete voorstellen, en dan wordt het spannend hoe we er uitvoering aan gaan geven.

Door mijn overstap naar SURF heb ik inmiddels zitting genomen in de stuurgroep van het Versnellingsplan. Met de stuurgroep moeten we goed kijken naar hoe we de opbrengsten van de zones terugbrengen naar de VH, VSNU en SURF. Als we tot uitvoering willen komen, moet hier het echte commitment worden afgeven. Als je namelijk de hele onderwijsgemeenschap wilt binden en de investering wilt borgen, horen de koepels en SURF dat ultieme gesprek te voeren: “Gaan we het ook echt met zijn allen doen?” We moeten als stuurgroep ervoor zorgen dat dit op de juiste, bestaande overlegtafels komt te liggen, zeker als we gezamenlijke afspraken willen maken -bijvoorbeeld over hoe we omgaan met data van studenten. Er zullen misschien ook wel zaken zijn die we niet over willen nemen. En er zullen dingen zijn waar we gelijk mee uit de voeten kunnen, waarvan we zeggen: “daar gaan we morgen mee verder.”

Het Versnellingsplan heeft een open karakter en het is een goede greep geweest om het buiten de bestaande structuren te plaatsen. Daardoor heeft het programma de ruimte gekregen om het exploratieve gesprek te voeren. Die ruimte is nodig voor het verleggen van grenzen. Ik ben er trots op dat dit gelukt is. En ik vind het fijn dat het zo goed gelukt is om energie en inspiratie te vinden in het Versnellingsplan. Dat is te danken aan de werkwijze die we hebben gekozen. In het begin was dat best zoeken, want energie teweegbrengen voor zo’n groot project, is nog niet zo makkelijk. Dat dit dus gelukt is, is een compliment aan iedereen, want iedereen heeft er een stukje van zichzelf in gelegd.

CV

 

1970 geboren in Den Haag

1989 – 1995 Studie Frans aan de Universiteit Leiden

Sinds 2020 werkzaam als CEO bij SURF, hiervoor Voorzitter CvB Hogeschool Inholland.